Persoonlijke pagina van
Ben Burink.
Profielschets van Ben Burink.
18 maart 1972 werd Aogel United opgericht. Ik was op dat moment
de jongste van het stel en had dus weinig in te brengen. Er werd eenvoudig gesteld
en aan mij medegedeeld: "Ie möt ma reserve keeper wo'n".
Maar door m`n voetbaltalent werden ze wel wakker geschud. Ik was namelijk wel de enige speler die op
alle plaatsen in het veld inzetbaar was, m.a.w. ik was een multifunctionele speler.
In de jaren 80 is er vaak een beroep op mij gedaan wat betreft het veldonderhoud,
zoals maaien en het lijnen trekken. Dit laatste doe ik nog steeds. Het lijnen trekken
zie ik als "warming up". Voor iedere wedstrijd loop ik ± 650 meter achter de kalkwagen.
Niemand van de andere spelers maken deze meters vooraf, met name Harry Wiegink niet,
die betreedt pas het heilige gras wanneer de scheidsrechter aanfluit voor de wedstrijd.
Door m'n hogeschool voetbalkwaliteiten heb ik ook de "warming up" niet nodig,
evenmin als de trainingen. Wij zijn geen voetballers uit de patatgeneratie.
Met rugnummer 18 vermaakte ik telkens het publiek met een geweldig staaltje voetbal.
Het doet je goed wanneer de naam "BURINK" door het stadion galmt.
Ook als keeper had ik succes. Wanneer ik de (on)mogelijke ballen uit de lucht plukte,
bracht ik de bal nauwkeurig weer in het spel terug, waaruit menig doelpunt werd geschoord.
Ik was meer het type
"Edwin van der Sar",
namelijk een allround voetballer met handschoenen.
Maar dan zonder het penaltysyndroom.
Wel mis ik die verdomd goedgeplaatste pegels (terugspeelballen) van Leo Alberink die
nauwkeurig aan de binnenkant van de paal werden geplaatst. Of het puntertje van
Jan Vloothuis, deze zien we nu ook nooit meer op de velden. Evenzo mis ik het gemene
elleboogje van Benno Mittendorff: "Hij ging zo noast mie ligg'n".
Het goede spel en inzicht van mij kwam ook de scouts van KOSC ter ore. In het eerste gesprek
werd me één rekje eieren en twee zak val-appels geboden om bij KOSC te komen spelen.
Dit was het viervoudige van wat Herman Damink is geboden. Die is er toen ook nog voor gezwicht.
De gehele club zou uit elkaar vallen bij mijn vertrek, daarom heb ik geweigerd.
Ik wil mijzelf niet op de borst kloppen, maar ik was wel diegene die de club naar
een hoger niveau heeft gebracht.
Tijdens mijn leiderschap bij "Zenderen Vooruit" heb ik
ook deze ploeg telkens naar een hoger niveau getild. Namelijk van F-niveau naar
E-niveau en van E-niveau naar D-niveau.
Inmiddels heb ik reeds 1000 wedstrijden gespeeld voor de club. Noodgedwongen sta ik
de laatste jaren onder de lat. Af en toe had ik daar een engeltje op de lat
in plaats van een wijntje (Grandelletje)
In de derde-helft, oftewel tijdens de "cooling down", kon ik ook goed meekomen. Ik nam ook telkens weer
de jongens op sleeptouw naar de eerstvolgende wedstrijd, wanneer ze vermoeid waren
en de druk niet aan konden.
Wel moest ik de jongens ook telkens herinneren dat er betaald moest worden na
een gezellig samen zijn. Een taak van de penningmeester.
Inmiddels ben ik 29 jaar penningmeester van de club en heb ik thuis mijn bouwactiviteiten (carport)
kunnen afronden. Hierbij wil ik iedereen bedanken voor de sponsoring,
in het bijzonder de kascommissie (de Harry's). Mijn vrouw is momenteel
druk bezig een nieuw bouwplan voor te bereiden.
Door alle jaren heen heb ik, ondanks alles, er toch geen spijt dat ik niet ben gaan voetballen
voor een internationale topclub, want m'n topclub blijft toch Aogel United.
Hier volgen enkele links die je eens in je leven gezien moet hebben.
o De digitale website van Zenderen:
Dorp Zenderen
o De startpagina voor iedere gerenomeerde keeper:
Keeper.startkabel.nl
o Een initiatief van alle bekende keepers:
Keeperscollectief.nl
o Ik ben assistentscheidsrechter van het 4e elftal van ZV:
Zenderen Vooruit
o Hier nog een keepers website:
Rody Hoegee.nl
o Het team van Cor(gastspeler van AU)
Zenderen Vooruit-2
o De site van
Jong Zenderen
Hieronder ziet u een redelijk gelukte actie van een keeper die mij probeert te imiteren.